در این کرسی آزاد اندیشی خانم ها ؛مدملی استاد ارائه دهنده،خدامی استاد ناقد ویاسینی دبیر جلسه به ایراد سخن پرداختند.
در ابتدا خانم مدملی به بیان ارائه ی طرح موضوع جلسه پرداخت و گفت:ما به عنوان یک کشور دینمدار باید بدانیم که رویکرد دین نسبت به جمعیت ،یک نگاه سلبی است یا یک نگاه ایجابی؟
ایشان در ابتدای بحث به ارائه ی چند مقدمه پرداخت از جمله؛
-انسان به عنوان یک موجود مختار نقش موثر در تحولات اجتماعی دارد و سنت های الهی لا یتغیر هستند وفقط انسان است که این سنت ها را تغییر دهد چرا که خداوند تغییر در سرنوشت یک جامعه ایجاد نمی کند مگر اینکه خودشان بخواهند.
-در نگاه دینی سبب ها دو دسته هستند مادی و معنوی .از جمله سببهای مادی؛تقوای فردی و همگانی است واز سببهای غیر مادی می توان به استغفار ،صدقه،گناه نکردن ،شکر گزاری را نام برد که موجب افزایش برکات زندگی می شود.
-در ادبیات دینی ما خداوند را به عنوان یک رزاق میشناسیم به این معنا که خداوند تدبیر مناسبات فردی و اجتماعی را به دست خود دارد.
ایشان به به این موضوع اشاره داشت که اگر مابه رزاقیت خداوند اعتقاد داشته باشیم ،بسیاری از شبهات ما در مورد جمعیت حل خواهد شد.
وی در ادامه با توجه به موضوع بحث یعنی رویکرد دین به جمعیت اشاره داشت که آیات و روایات را می توان در مبحث جمعیت به دو دسته تقسیم کرد ؛دسته ی اول در خصوص پسندیده بودن افزایش جمعیت هستند و دسته ی دوم امکان ناپسند بودن افزایش جمعیت را می دهد. که با توجه به این تقسیم بندی می توان این دوسته را موید این دانست که افزایش جمعیت نه تنها جایز است بلکه امر مستحبی است.
ایشان اظهار داشت که با توجه به آیات و روایات می توان افزایش جمعیت را استنباط کرد از جمله ؛دسته ی اول آیات مربوط به رزاقیت خداوند و دسته ی دوم روایاتی هستند که مباهات پیامبر اسلام را برسایر امت ها مستند می کنند به فزونی جمعیت مسلمانان.دسته ی سوم روایاتی که امام صادق (ع)از پیامبر اکرم نقل می کنند که زیاد فرزند بیاورید تا در روز قیامت در مقایسه با سایر امتها من به شما افتخار کنم.دسته ی چهارم اشاره به زیاد شدن تسبیح گویان لا اله الا الله اشاره دارند.
سپس خانم خدامی به عنوان منتقدبه ایراد سخن پرداخت وگفت: چطور ما کفاری را می بینیم که اصلا از امور یاد شده مانند دعا واستغفار بویی نبرده اند اما از رزق و روزی فراوانی بهرمند هستند،آیا این امور یاد شده را می توان از امور تام در ازدیاد رزق و روزی یاد کرد؟یا این امور را می توان از امور تغییر دهنده ی سبک زندگی دانست که این تغییر، موجب افزایش رزق ما خواهد شد؟
وهمچنین با توجه به اینکه با این وضعیت جامعه می توان فرزند آورد به این امید که لا اله الا الله گو خواهد شد یا خیر؟!
در دفاع از انتقادهای یاد شده خانم مدملی بیان داشتند که یادمان باشد که با توجه به آیات و روایات یاد شده قسمتی از عوامل افزایش رزق وروزی اشاره شده است پس عواملی همچون استغفارو شکر گزاری جزئی از عوامل چند گانه است در جهت افزایش رزق مادی.
در پاسخ انتقاد دوم بیان داشتند که ما منظورمان امید حداقلی است اگر این حداقل امید درما ایجاد شودکه در تربیت دینی فرزندمان موفق خواهیم شد کافی است و این خود انگیزه ای می شود در مراحل بعدی در تربیت دینی فرزندمان تلاش بیشتری کنیم.
در پایان این کرسی آزاد اندیشی اساتید محترم به پرسش و پاسخ طلاب پرداختند.
